Het advies van het Hof van Justitie over Duitse spelersverlieszaken tegen kansspelexploitanten heeft in heel Europa een aanzienlijk debat aangewakkerd, maar het heeft weinig in de weg van de resolutie opgeleverd.
Exploitanten en regelgevers hebben jarenlang gewacht op duidelijkheid over de vraag of spelers kansspelverliezen kunnen terugwinnen die zijn geleden voordat de gereglementeerde online markt van Duitsland van kracht werd en in plaats daarvan roept de laatste mening evenveel vragen op als antwoord.
De complexiteit van claims van spelersverlies
De kern van de kwestie is honderden gevallen waarin Duitse spelers restituties hebben aangevraagd voor weddenschappen bij offshore-exploitanten, vaak in licentie gegeven in Malta maar niet in licentie in Duitsland en rechtbanken in Duitsland en Oostenrijk hebben een toestroom van dergelijke vorderingen gezien, waarbij eisers betoogden dat hun contracten met exploitanten nietig waren volgens de nationale contractenwetgeving.
In het advies van het Hof van Justitie over Duitse gevallen van spelersverlies tegen kansspelexploitanten wordt gesteld dat deze beweringen geen misbruik van het EU-recht zijn en volgens de advocaat-generaal vallen restitutieacties onder het nationale verbintenissenrecht in plaats van de vrijheden van de EU, wat betekent dat spelers compensatie kunnen nastreven zonder de beginselen van de interne markt van Europa te ondermijnen.
Deze interpretatie versterkt de juridische status van degenen die restituties nastreven, terwijl ze extra druk uitoefenen op exploitanten die ooit hebben aangenomen dat de EU-wetgeving een schild heeft aangeboden.
Nationale wetten versus EU-vrijheden
Een van de meest uitdagende aspecten van deze zaak is de strijd tussen de nationale soevereiniteit en de Europese integratie. Duitsland heeft al lang een restrictieve houding aangenomen ten aanzien van online gokken, waardoor alleen exploitanten met een vergunning binnen het eigen kader kunnen vallen, Malta heeft daarentegen een robuust licentiesysteem gebouwd dat een groot deel van Europa en daarbuiten bedient.
De mening van het Hof van Justitie over Duitse gevallen van verlies van spelers tegen exploitanten erkent in wezen de legitimiteit van Duitsland dat de toegang tot casino’s met een vergunning van Malta blokkeert en het stopt echter met het niet na te gaan of de beperkingen van Duitsland zelf volledig verenigbaar zijn met het EU-recht. Dit onopgeloste punt betekent dat, hoewel het advies de nationale handhavingsbevoegdheden bevestigt, het de bredere kwestie van de vrijheden van de EU ontwricht laat.
Rol van het contractenrecht
Een belangrijke afhaalmaaltijd is dat contracten voor spelersexploitanten die zonder lokale licentie zijn gesloten, volgens de Duitse wet nietig kunnen worden geacht, als rechtbanken deze interpretatie opvolgen, kunnen exploitanten te maken krijgen met toenemende financiële aansprakelijkheid in de vorm van restitutiebevelen. Voor de industrie werpt dit een rode vlag op: naleving is niet alleen een regelgevingskwestie, maar ook een civielrechtelijke kwestie.
Exploitanten moeten zich ervan bewust zijn dat de geldigheid van contracten niet alleen een kwestie van licenties is, maar dat dit hun blootstelling aan geschillen over de grenzen heen aantast, het advies van het Hof van Justitie over Duitse gevallen van spelersverlies tegen kansspelexploitanten versterkt het idee dat consumentenclaims grip kunnen krijgen, zelfs wanneer zij binnen de lokale contractregels worden opgesteld, onafhankelijk van EU-brede bescherming.
Bredere gevolgen voor Europa
Het advies gaat ook in op de delicate kwestie of de rechtbanken van een lidstaat de kansspelwetten van een andere lidstaat kunnen herzien. Hoewel een dergelijke herziening onder bepaalde voorwaarden mogelijk is, moet deze met terughoudendheid worden uitgeoefend. Dit onderstreept het complexe evenwicht tussen de eerbiediging van de nationale regelgevingskaders en het waarborgen van de harmonie binnen de rechtsorde van de Europese Unie.
Voorlopig blijft de industrie in een vasthoudpatroon en de komende uitspraak van het Hof van Justitie in zaak C-530/24, waarbij Tipico betrokken is, zou eindelijk de inhoudelijke duidelijkheid kunnen bieden die operators en regelgevers nodig hebben. Tot die tijd dient de mening van het Hof van het Hof van Justitie over Duitse gevallen van verlies van spelers tegen kansspelexploitanten als een waarschuwingsschot: het risico op geschillen is reëel en vertrouwen op de vrijheden van de EU alleen kan de exploitanten niet beschermen tegen aansprakelijkheid.
Kijken vooruit
Als iemand die heeft samengewerkt met exploitanten, toezichthouders en leveranciers wereldwijd, is mijn visie dat de Europese markt een nieuwe fase van verantwoording ingaat, nationale rechtbanken zijn steeds meer bereid om de kant van de consument te kiezen en het EU-kader evolueert om grensoverschrijdende uitdagingen aan te gaan. Voor operators vereist deze omgeving niet alleen naleving van de regelgeving, maar ook proactieve strategieën voor risicobeheer.
