Terwijl de herziening van de kansspelwet van 2005 de verschillende stadia van de parlementaire procedures doorloopt, is er één ding waar iedereen aan denkt: zal het Department for Digital, Culture, Media & Sport (DCMS) de veranderingen afdwingen die de kansspel industrie echt nodig heeft ?
Of zal het huidige stigma van de industrie leiden tot ongewenste hervormingen?
Met de bevindingen van de beoordeling en een vernieuwde kansspelwet die eind dit jaar zal verschijnen, is een van de onderwerpen die in de schijnwerpers staat betaalbaarheid – iets waar W2’s Business Development Manager Elliot Shaw veel tijd aan besteedt om te helpen exploitanten zetten de nodige procedures in om gokkers zo goed mogelijk te beschermen.
Terugkijkend op toen ze voor het eerst bij W2 kwamen, zei Shaw: Toen ik bij W2 kwam, was mijn eerste focus het spreken met Britse gokoperators over betaalbaarheid. Bijna elke telefoniste die ik benaderde, wilde praten.
De industrie is bezaaid met mensen die hartstochtelijk geven om verantwoord gokken, de kwetsbaren beschermen en ervoor zorgen dat hun winst niet afkomstig is van mensen die het zich niet kunnen veroorloven om te verliezen wat ze uitgeven.
Bij W2 doen we al het mogelijke om ervoor te zorgen dat gokoperators de best mogelijke procedures hebben voor die operators die zich daadwerkelijk bezighouden met spelersbescherming, ondanks het gebrek aan duidelijkheid over wat ze moeten doen, om hen in staat te stellen eerlijk te zeggen dat ze al het mogelijke doen om probleem-gokken ofwel kansspelverslaving te voorkomen en ervoor zorgen dat hun spelers niet meer uitgeven dan ze zich kunnen veroorloven.
Dus wat kunnen ingrijpende veranderingen betekenen voor de gokindustrie?
Volgens Shaw moet de beoordeling door de overheid van de industrie ervoor zorgen dat het die spelers beschermt die vatbaarder zijn voor problematisch gokken, terwijl ook het grote publiek wordt beschermd.
Vanaf het begin lijkt dit echter een moeilijke evenwichtsoefening.
Je moet ook denken aan de overgrote meerderheid van mensen die verantwoord gokken – deze mensen zijn niet beledigd door sporticonen die merkambassadeurs worden, gratis weddenschappen en advertenties.
Het huidige stigma rond de gokindustrie in combinatie met de manier waarop het de dringende culturele hete aardappel is geworden, brengt een reëel probleem met zich mee dat de Gambling Reform Act een voorhamer om een noot te kraken’ zal zijn en uiteindelijk niet de bescherming van de breder publiek.
Maar natuurlijk helpen sommige operators zichzelf duidelijk niet.
Je hoort verhaal na verhaal over klanten die door het net glippen en fortuinen verliezen maar het lijkt erop dat operators robuuste procedures hebben om ervoor te zorgen dat winstgevende accounts binnen enkele dagen worden gesloten of beperkt.
Het aanpakken van deze malafide operators is daarom een van de belangrijkste problemen die binnen de herziening moeten worden aangepakt.
Het is echter niet realistisch als de overheid geen rekening houdt met de regelgevende bevoegdheden – of het gebrek daaraan – van de UK Gambling Commission.
De UKGC heeft niet de tanden die het nodig heeft om gevallen van niet-naleving in de gokindustrie echt te voorkomen, zei Shaw, tenzij dit het uitdelen van boetes omvat.
Hij legde uit: Ik beweer niet echt een expert te zijn op dit gebied, maar mijn mening over deze Gambling Reform Act is dit; De Gambling Commission schetst al de belangrijkste verwachtingen die zij stelt aan Britse operators om verantwoordelijk te handelen – zowel vanuit het oogpunt van betaalbaarheid als vanuit het oogpunt van compliance en AML.
De richtlijnen voor het begrijpen van potentiële kwetsbare klanten en markers van schade zijn al duidelijk uiteengezet in het LCCP.
De verwachtingen over AML-verplichtingen en het beschermen van kinderen zijn er ook allemaal te zien.
Het probleem is niet dat dit spul nog niet bekend is, het probleem lijkt te zijn dat de Gambling Commission niet de tanden heeft die ze nodig heeft om vals spel in de industrie af te dwingen en verder te gaan dan boetes.
In het grote geheel hebben deze boetes niet genoeg invloed op operators om hen te dwingen hun procedures radicaal te wijzigen en ervoor te zorgen dat spelersbescherming en verantwoord gokken in het hart van hun prioriteitenlijst staan.
Hij vervolgde door uit te leggen dat deze kleine minderheid van slechte exploitanten pas zal beginnen te handelen in overeenstemming met de richtlijnen van de UKGC zodra de toezichthouder kan doorgaan met het intrekken van licenties.
Het is begrijpelijk dat de manier waarop de UKGC moet handelen, vrij lastig is om je hoofd erbij te houden.
Om de benodigde veranderingen te vereenvoudigen, maakte Shaw een onwaarschijnlijke afsluitende vergelijking met golf.
Ik ben een golfer, dus ik zal je vervelen met een golf-analogie; slow play verlamt het spel momenteel.
Het beboeten van multi-miljonairs zal langzame spelers er niet van weerhouden langzaam te spelen, alleen diskwalificaties zullen leiden tot het juiste gedrag.
Het is precies hetzelfde in de kansspelsector: Slechte operators gaan pas serieus kennis nemen als licenties worden afgenomen.
We wachten nog steeds geduldig tot de Gambling Act Review 2021 wordt aangekondigd en van kracht wordt, maar er moet duidelijk verandering komen.
En dat moet ook nu gaan gebeuren.
