Wat begon als een poging om atletiek te commercialiseren, is spectaculair mislukt, waardoor GST nu honderdduizenden dollars aan veel atleten verschuldigd is en uit een gerechtelijk document blijkt dat Grand Slam Track (GST) bijna 10 miljoen dollar verschuldigd is aan zijn twintig grootste schuldeisers, nadat het vorige week faillissement heeft aangevraagd.
De atletiekcompetitie, onder leiding van viervoudig Amerikaans olympisch kampioen Michael Johnson, omschreef zichzelf als het wereldwijde thuis van professionele atletiek en het eerste seizoen zou in april 2025 van start gaan, maar slechts drie van de vier geplande wedstrijden vonden plaats.
De wedstrijden werden gehouden in Kingston, Miami en Philadelphia, terwijl de finale in Los Angeles werd afgelast en een belangrijk verkoopargument van de competitie was de belofte om atletiek aantrekkelijker en meer op fans gericht te maken, met topatleten en aanzienlijke financiële bonussen voor deelname en overwinningen.
Volgens een officieel Formulier 204 dat op 15 december is ingediend, staan veel van die betalingen echter nog open en zeven van de twintig grootste schuldeisers zijn atleten, Sydney McLaughlin Levrone heeft nog recht op $356.250, Gabby Thomas op $249.375, Kenny Bednarek op $225.000, Josh Kerr op $218.750, Marileidy Paulino op $211.875, Alison dos Santos op $190.625 en Melissa Jefferson Wooden op $190.625.
De verschuldigde bedragen hebben betrekking op een combinatie van prijzengeld en gage, hoewel het onduidelijk is of deze bedragen ook de gage omvatten voor een geannuleerd evenement in Los Angeles, dat GST eerder had toegezegd te zullen betalen.
De grootste schuldeiser is televisieproductiebedrijf Momentum CHP Partnership, dat $3,35 miljoen tegoed heeft en andere grote schuldeisers zijn PMY Group voor technologie en live evenementen diensten met $1,26 miljoen en Girraphic voor grafische vormgeving met $690.624.
Volgens de documenten zijn er mogelijk tussen de 200 en 999 schuldeisers, met een totale schuld die wordt geschat tussen de $10 en $50 miljoen.
Het verhaal van Grand Slam Track GST werd in 2024 opgericht door Johnson met als doel de professionele atletiek opnieuw uit te vinden en de competitie beloofde het commerciële model van de sport te moderniseren en beweerde bij de lancering meer dan $30 miljoen aan financiële toezeggingen te hebben binnengehaald.
De aankondiging wekte aanzienlijke belangstelling, met name onder atleten die gefrustreerd waren door de beperkte verdienmogelijkheden binnen de traditionele atletiek.
De openingswedstrijd van de competitie in Kingston, de hoofdstad van Jamaica, kende naar verluidt een lage opkomst, wat al snel zorgen baarde over de vraag en evenementen in Miami en Philadelphia volgden, hoewel de wedstrijd in Philadelphia vanwege operationele problemen werd ingekort van drie naar twee dagen.
In april 2025 verslechterde de financiële positie van de competitie toen een belangrijke investeerder zich onverwacht terugtrok , Johnson beschreef de terugtrekking later als een enorm, enorm probleem met de cashflow, waardoor GST moeite had om aan zijn verplichtingen te voldoen.
De geplande seizoensfinale in Los Angeles werd geannuleerd en de competitie raakte achter met betalingen aan atleten en leveranciers en gedurende de zomer en het najaar kwamen er berichten naar buiten dat atleten zescijferige bedragen tegoed hadden en dat leveranciers nog steeds niet betaald waren.
GST probeerde met schuldeisers te onderhandelen en bood aan 50% van de openstaande bedragen terug te betalen, maar dit voorstel werd afgewezen.
Op 11 december 2025 vroeg GST faillissementsbescherming aan onder Chapter 11 in Delaware en de huidige stand van zaken in de atletiek de atletiek maakt een uitdagende periode van hervorming door, waarbij nieuwe organisaties zoals GST proberen de sport naar een meer commerciële toekomst te stuwen, vergelijkbaar met modellen die in andere grote sporten worden gezien.
Atleten staan ontvankelijk voor deze ideeën, vooral omdat atletiek algemeen bekend staat om de relatief lage financiële beloningen een andere organisatie die verandering belooft, is de Enhanced Games en dit evenement in Olympische stijl, dat volgend jaar zijn eerste seizoen beleeft, heeft de aandacht getrokken vanwege de controversiële aanpak waarbij atleten prestatieverhogende middelen mogen gebruiken.
Olympische atleten hebben zich al aangemeld; zwemmer Ben Proud is de eerste Britse atleet die zich in september bij Enhanced Games aansluit, samen met de Amerikaanse sprinter Fred Kerley.
In een interview met Insider Sport eerder dit jaar zei oprichter Aron D’Souza: De gemiddelde Amerikaanse Olympiër verdient slechts $ 30.000 per jaar en dat is echt jammer, en hij vergeleek dit met de hoge inkomsten in competities zoals de NBA of de Premier League.
Het is prima als het hoofd van de UEFA of FIFA een privéjet heeft, want Ronaldo heeft er een, zei D’Souza, maar ik vind het fundamenteel verkeerd dat sport bureaucraten in het Olympische systeem beter betaald worden dan de atleten en de atleten zijn de belangrijkste waardescheppers en atleten in ons systeem verdienen meer dan ik.
Daar ben ik trots op en ik wil dat onze atleten rijk zijn alle ogen zijn nu gericht op de vraag of de Enhanced Games succesvol van start kunnen gaan en de activiteiten kunnen voortzetten, iets wat GST uiteindelijk niet is gelukt.
De organisatie is ervan overtuigd dat haar bedrijfsmodel een betere kans van slagen biedt, met plannen om niet alleen inkomsten te genereren uit uitzendrechten, sponsoring en merchandise, maar ook via farmaceutische bedrijven om prestatieverhogende middelen voor atleten te commercialiseren.
