Toen de Mohegan-stam in 2003 de Connecticut Sun kocht voor $ 10 miljoen, was het een mijlpaal.
Een tribale entiteit die ingreep om een professionele vrouwen sportfranchise te bezitten en te exploiteren – onafhankelijk van elke NBA-tegenhanger – was niet alleen gedurfd, maar ook ongekend en twee decennia later geeft de lopende verkoop van de Sun voor een recordbedrag van $ 325 miljoen iets veel krachtiger aan: de waardering van het WNBA-team is niet langer een randconcept.
Het is een voorpagina investeringsthesis.
Deze historische deal, onder leiding van Celtics minderheidseigenaar Steve Pagliuca’s PagsGroup, vertegenwoordigt een waardestijging van 3,150% sinds de oorspronkelijke aankoop van het team en hoewel het gaat om de verhuizing naar Boston en een inzet van $ 100 miljoen voor een nieuwe trainingsfaciliteit, is het echte verhaal wat het ons vertelt over het bredere traject van vrouwensport – en de groeiende eetlust bij institutionele beleggers.
Het Mohegan Sun Era: Meer dan alleen hosting
The Sun heeft Mohegan Sun Arena sinds hun verhuizing vanuit Orlando in 2003 naar huis geroepen, de locatie bood een intieme maar energieke sfeer voor fans, terwijl ze een succesvolle synergie tussen gaming, tribale onderneming en professionele sport benadrukte, Mohegan was niet alleen een gastheer, het waren zieners.
De stam was de eerste niet NBA-entiteit die eigenaar was van een WNBA team en schreef geschiedenis door de zon te veranderen in een van de weinige WNBA-franchises die winstgevend was.
Ondanks het aanhoudende succes van de Sun op het veld – waaronder 16 playoff optredens en zes opeenvolgende halve finale ligplaatsen – plaatste het gebrek aan speciale trainingsfaciliteiten en beperkte zit capaciteit een plafond aan operationele groei.
Voeg daarbij de financiële druk van de Mohegan Tribe – grotendeels als gevolg van internationale casino-uitbreiding en een verkoop, hoewel bitterzoet, werd een logische volgende stap.
Waarom deze WNBA Team Waardering er nu toe doet
We zien een belangrijke verschuiving in de manier waarop vrouwensport franchises worden waargenomen.
Tot voor kort werden WNBA-teams vaak gezien als merk extensies of projecten voor goodwill voor NBA-eigenaren en op de dag worden ze op zichzelf staande investeringsmogelijkheden die in staat zijn om echte ROI te leveren.
Overweeg de recente uitbreidingsteams die zich bij de competitie zullen aansluiten: Portland, Toronto, Cleveland, Detroit en Philadelphia – alles betaalde of zal uitbreidingskosten betalen voor ongeveer $ 250 miljoen en dit zet het prijskaartje van $ 325 miljoen van de zon in een duidelijke context.
Dit zijn geen speculatieve toneelstukken; dit zijn investeringen ondersteund door gegevens over betrokkenheid van fans, uitzendinkomsten en consumententrends, de populariteit van de WNBA, ondersteund door namen als Caitlin Clark en de zichtbaarheid van het universiteitsbasketbal voor vrouwen, heeft het paradigma verschoven en het bezit van een WNBA-team is niet alleen een strategische troef, het is een slimme financiële activum.
Het bod van Boston: strategisch of opportunistisch?
Boston maakte geen deel uit van de formele uitbreidingspijplijn van de WNBA en toch is de PagsGroup-deal bedoeld om de toegang van de stad tot de competitie te versnellen door een bestaand team te verwerven en te verplaatsen en het strategische aanbod omvat niet alleen een verhuisplan, maar ook aanzienlijke kapitaalinvesteringen in een trainingsfaciliteit – iets wat Connecticut momenteel mist.
Verhuizing hangt nog steeds af van de goedkeuring van de WNBA-raad van gouverneurs, en alternatieve biedingen, zoals een van de voormalige eigenaar van Milwaukee Bucks Marc Lasry (naar verluidt proberen het team in Connecticut te behouden door het naar Hartford te verplaatsen), worden overwogen.
Ongeacht wie wint, de waarderingsbalk is verhoogd en het concurrentievermogen van deze biedingen versterkt dat alleen maar.
De kans voor beleggers in vrouwensport
De Connecticut Sun-deal is meer dan een eenmalige verkoop; het is een benchmark en voor tribale gaming-bedrijven, private equity, family offices en zelfs soevereine vermogensfondsen maakt de WNBA-teamwaardering nu deel uit van een breder gesprek over portefeuillediversificatie in sport, media en entertainment.
Het versterkt ook de investering in vrouwensport, niet alleen vanuit een oogpunt van gelijkheid, maar ook vanuit een prestatie, merkloyaliteit en betrokkenheid perspectief en degenen die vroeg investeren – zoals Mohegan deed – zijn nu in een positie om de vruchten te plukken en degenen die nu strategisch investeren – zoals Pagliuca hoopt – om de volgende generatie van groei te definiëren.
Omdat vrouwensporten steeds beter zichtbaar en momentum krijgen, zullen de echte winnaars degenen zijn die erkenden dat waardering de waarde volgt – en de waarde van het bezit van een WNBA-franchise is nog nooit zo duidelijker geweest.
