Om te zeggen dat de kansspelindustrie van Zuid-Afrika de afgelopen jaren een aanzienlijke groei heeft doorgemaakt, zou een understatement zijn, waarbij de industrie nu een vitaal segment van de economie van het land is.
Deze groei heeft echter politieke zorgen met zich meegebracht, een nauwelijks niets ontziende ontwikkeling gezien de uitgebreide problemen van Zuid-Afrika met armoede, maatschappelijke ongelijkheid en een enorme welvaartskloof en voor toezichthouders is reclame nu een groot probleem.
In gesprek met de Zuid-Afrikaanse zakelijke mediazender Moneyhub deelde Lungile Dukwana, waarnemend CEO van de National Gambling Board (NGB), de kansspelregulator van Zuid-Afrika, dat de autoriteit van plan is om reclame te maken.
Een bijzonder probleem voor de toezichthouder is de, uitgifte van de beïnvloeders waarvan het doel normaal gesproken jongere mensen zijn in termen van hun reclame, zei Dukwana, eraan toevoegend dat dit de nummer één’-kwestie is.
Reclame aanpakken
Het nieuws mag niet als een schok voor de industrie komen en kansspelreclame is een hot button-politiek onderwerp geworden dat betrekking heeft op de sector op verschillende markten die, zoals Zuid-Afrika, een aanzienlijke groei van de industrie hebben gezien.
In het Verenigd Koninkrijk, waar de online bruto kansspelopbrengst (GGY) tussen april-juni 2025 op $ 1,49 miljard stond, is de druk toegenomen rond sportsponsoring naar advertenties op het London Underground-netwerk.
Ondertussen voerde Nederland eerder dit jaar een uitgebreid verbod op gokreclame volledig in, net als buurland België en de Nederlandse politici hadden zich zorgen gemaakt over een bombardement op de reclame in de jaren sinds de online markt in oktober 2021 opnieuw werd gereguleerd.
In Zuid-Afrika schat de NGB dat de bruto gaming inkomsten (GGR) voor het boekjaar 2023/24 R59,3 miljard (€ 2,9 miljard) bedroegen, een stijging van 25,7% ten opzichte van het jaar ervoor en in dit verband wil de toezichthouder ervoor zorgen dat reclame zich niet richt op minderjarige consumenten en dat exploitanten zich houden aan de licentievoorwaarden.
Andere kwesties zijn de tijden van het opereren of van reclame, waarbij de minderjarigen bij wijze van spreken niet mogen worden blootgesteld aan de boodschap van kansspel, maar ook dat er geen misleidende berichten mogen zijn in de advertenties die daadwerkelijk worden geplaatst.
Maar ook het gehoorzamen van de vergunningsvoorwaarden en we doen veel toezichtbezoeken aan de provincies of provinciale vergunningverlenende autoriteiten, en we brengen een aantal van deze specifieke dingen op en zeggen dat we moeten voldoen aan de licentievoorwaarden die zijn gegeven.
Dus je kunt geen licentie krijgen in Mpumalanga of in KwaZulu-Natal, en dan adverteer je over het hele land.
Verschillende landen, dezelfde kwesties
Terwijl 8.000 mijl uit elkaar, markten zoals het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Zuid-Afrika zien een aantal opvallende parallellen. Ten eerste is het uiteraard de waarde van de kansspelmarkten van elk land, waarbij elk aanzienlijk bijdraagt aan de nationale economie.
De drie delen zelfs enkele bedrijven, met Betfred actief in het Verenigd Koninkrijk en Zuid-Afrika en Betway was ooit actief in alle drie, hoewel het zich uit Nederland heeft teruggetrokken onder verwijzing naar wijzigingen in de regelgeving.
Ook vergelijkbaar zijn echter publieke en politieke zorgen over de maatschappelijke impact van gokken – en zoals verwacht, in Zuid-Afrika hebben deze zorgen zich sterk gericht op reclame, zoals te zien in het Verenigd Koninkrijk, Nederland en elders.
Een andere gemeenschappelijke zorg is echter de aanwezigheid van zwarte marktbedrijven. In zijn verschijning op de podcast van Moneyweb deelde Dukwana: We zien veel van de proliferatie van de externe bedrijven die niet eens een licentie hebben in Zuid-Afrika, online actief in Zuid-Afrika.
Dat is de uitdaging waar we als kansspelraad mee te maken hebben, zei hij, hoewel hij ook deelt dat de toezichthouder er niet precies zeker van kan zijn hoe groot de offshore niet gelicentieerde markt in Zuid-Afrika is.
