Het UEFA Euro 2020 van dit jaar heeft eens te meer bewezen dat het Europese voetbal wereldwijd de aandacht trekt. In 2016 zag het voetbalfestival meer dan 2 miljard mensen live op televisie en ongeveer 600 miljoen voor de finale alleen.
Deze cijfers zullen in 2021 nog hoger stijgen, waarbij lockdowns het publiek niet veel andere opties voor entertainment bieden.
Tussen alle publiciteit rond Euro 2020 moet één vraag worden gesteld: waar zijn alle belangrijke Aziatische voetbaltoernooien?
De AFC Asian Cup, een van de oudste continentale voetbaltoernooien ter wereld, is het grootste toernooi in Azië, maar verbleekt nog steeds in vergelijking met de grote toernooien in Europa.
In 2019 trok het toernooi zo’n 837 miljoen fans, destijds al een recordprestatie. Velen wijzen op de voortdurende strijd van het Aziatische voetbal tegen corruptie en integriteit als een van de belangrijkste redenen voor het gebrek aan internationale erkenning en dus kijkers.
Dit wordt volgens de IBIA veroorzaakt door de enorme hoeveelheid ongereguleerde weddenschappen die in Azië aanwezig zijn.
Wetshandhavingsinstanties zoals Europol en INTERPOL hebben consequent verwezen naar niet-gereguleerde weddenschappen in Azië als het grootste integriteitsrisico wereldwijd, legt Khalid Ali, CEO van International Betting Integrity Association (IBIA) uit.
Hoewel de operators in Azië weddenschappen aanbieden op grote sportevenementen van over de hele wereld, betekent hun locatie en zakelijke focus dat ze goed gepositioneerd zijn om de regionale belangstelling voor Aziatische sportevenementen te maximaliseren.
Het gebrek aan robuuste kansspelregelgeving in veel delen van Azië betekent echter dat monitoring en rapportage van spelintegriteit niet vereist of geprioriteerd is zoals in andere rechtsgebieden, met name in Europa.
Voeg daarbij de lage lonen die worden betaald aan veel spelers die betrokken zijn bij Aziatische sporten en je hebt een situatie die helaas heeft geleid tot wijdverbreide matchfixing en corruptie.
In de Chinese Super League is het salaris van binnenlandse spelers beperkt tot 5 miljoen yuan (US $ 765.000) per jaar, terwijl China League One en Two slechts een fractie daarvan bedragen.
Ter vergelijking: in Europa is het gemiddelde loon van een Premier League-voetballer ongeveer 3 miljoen pond (4,2 miljoen dollar) per jaar. Lionel Messi, de best betaalde voetballer ter wereld, nam in 2020 $ 92 miljoen aan salaris mee naar huis en nog eens $ 34 miljoen aan aantekeningen.
De impact van deze loonkloof was eerder duidelijk in het Chinese voetbal, waar 33 spelers en officials in 2013 voor het leven werden geschorst na een onderzoek van drie jaar naar matchfixing, aldus Ali.
Het was een van de grootste acties tegen matchfixing in de voetbalgeschiedenis.
Hoewel dit probleem sindsdien misschien is aangepakt, blijven er aanzienlijke financiële problemen in die sport waar corrupte mensen in hun voordeel gebruik van kunnen maken.
Azië blijft over het algemeen een aanzienlijk aantal meldingen over verdachte weddenschappen genereren voor IBIA’s voornamelijk in Europa en Amerika gevestigde operators.
Dat gezegd hebbende, is er positieve vooruitgang geboekt op andere gebieden van de Aziatische sport, waar de Aziatische voetbalindustrie nota van moet nemen.
Martin Purbrick, directeur van Purbrick and Associated Ltd, zegt dat je alleen maar naar Aziatische paardenraces, rugby en cricket hoeft te kijken om te zien dat het tij langzaam verandert voor de professionele sporten in Azië.
Paardenraces worden gedomineerd door Hong Kong en Japan, die een aantal van de hoogste prijzengelden ter wereld produceren en een aantal van de beste racen…in de paardenraces zijn er aanzienlijke en volwassen legale gok-markten in Hong Kong, Japan en Australië, zei Purbrick.
De sleutel tot voortdurende interesse van klanten en ondersteuning voor paardenraces is ervoor te zorgen dat de enorme illegale gokmarkten de integriteit van de sport niet ondermijnen.
Rugby in Azië is ook enorm gegroeid in de afgelopen twee decennia, voegde hij eraan toe, wijzend op het Ruby 7s-toernooi in Hong Kong, dat Azië op de kaart heeft gezet en de sport heeft gefinancierd door middel van grote sponsoring en promotie-ondersteuning van multinationale bedrijven.
Die financiële injectie heeft niet alleen het rugby in Hong Kong geprofiteerd, maar ook andere toonaangevende Aziatische rugbylanden die hun teams hebben verbeterd en commerciële sponsoring hebben aangetrokken.
Rugby heeft nog niet zulke grote legale of illegale gok-markten als andere sporten maar het ontwikkelt zich en daarom moeten de rugbyautoriteiten zich bewust zijn van de dreiging van illegaal wedden voor de integriteit in de sport.
Cricket is misschien wel het beste voorbeeld van een op Azië gerichte sport die internationale belangstelling oogst.
Er zijn grote cricketlanden in Azië (India, Pakistan, Sri Lanka) en Australazië (Australië, Nieuw-Zeeland), evenals het hoofdkantoor van de International Cricket Council (ICC) in Dubai.
De sport heeft echter enorme illegale gokmarkten, vooral op het subcontinent vanwege het ontbreken van legale gokproducten.
Ali zei echter dat het ICC en de Indiase cricketautoriteiten dergelijke corruptie grotendeels uit de IPL lijken te hebben uitgeroeid.
Over het algemeen zal de combinatie van sportbestuur en fiscale problemen, samen met een gebrek aan robuuste kansspel regelgeving in de regio, corruptie bij Aziatische sportevenementen blijven vergemakkelijken, zei Ali.
Dit heeft op zijn beurt gevolgen voor de reputatie van de Aziatische sport en voor de aantrekkelijkheid ervan als locatie voor grote sportevenementen.
Een cruciale succesfactor voor elke sport is het behouden van integriteit in de uitkomst van het evenement, zodat de interesse van de klant in de competitie en het resultaat behouden blijft, voegde Purbrick toe.
